Leuk en ontregelend als het al begonnen is als je - op tijd - de zaal binnenkomt. Want daar gebeurt inmiddels het nodige. Sommige bezoekers lijken wanhopig op zoek naar hun plaats, dan is er ook een dame die een verdwenen schoen zoekt, oude bekenden zien elkaar en er volgt een luidruchtige begroeting. Dit alles is slechts de opmaat naar een soms interactieve voorstelling, gelardeerd met zeer energieke dans. In korte tijd klauteren naakte mannen over en tussen de schouwburgbezoekers, die nu en dan uitgebreid geknuffeld worden. Danseressen rollebollen vechtend door de gangpaden, elkaar de kleding van het lijf trekkend en zetten het gekijf later, als de voorstelling zich naar het podium verplaatst, voort met veel gesmijt van schoeisel.

Inmiddels is, zo mag duidelijk zijn, de zoektocht naar tederheid begonnen. Naast hilarisch is die tocht ook vaak zeer ontmoedigend. Tederheid is voor losers, maakt onze gastvrouw duidelijk, ‘t is zó zeventiger jaren. Dansers worden gekleineerd (ze doen werkelijk alles voor zo weinig geld0, een schuchtere aanbidder met taart wordt door de vrouw afgeserveerd door luidkeels te taart te berijden. Tussen allerlei pogingen tot tederheid die doorgaans stranden, wordt er door de grote groep heel energiek gedanst. Rollen, springen, vallen, kniebeschermers zijn hier geen overbodige luxe.

De tederheid wordt bewaard tot het einde. Na scènes die soms grof, hilarisch of stilmakend zijn, krijgen we een prachtige glijpartij van naakte lijven te zien op een kletsnatte vloer. En dan, helemaal aan het eind, kruipen de de dansers getweeën en gedrieën bij elkaar en dooft heel langzaam het licht over de verstrengelde lichamen.