Een nieuw samengesteld gezin is niet zo evident, en zeker niet als het enige kind ook nog eens autistisch blijkt te zijn. Inge (Ilse Debaveye) heeft haar man verlaten en woont nu samen met Erik (Lieven Van Speybroeck). Erik is leraar en staat bol van de stress. Die stress is er niet alleen door zijn werk, maar ook en vooral door de aanwezigheid van Bennie (Jannes Deprez), de autistische zoon van Inge. Erik heeft het bijzonder moeilijk met de non-communicatie van Bennie en dat leidt aanvankelijk tot ruwe confrontaties. Als op een dag Bennie dreigt toegewezen te worden aan zijn papa, groeit bij Eric het besef dat ze er samen doorheen zullen moeten en geleidelijk aan zoekt hij toch enige toenadering tot Bennie …

De regisseur kiest voor een eerder sobere aanpak in een klassiek decor. Af en toe maakt hij echter wat rare keuzes in zijn belichting. Bepaalde scènes worden geaccentueerd en andere dan weer niet, zonder dat daar een aanwijsbare reden voor lijkt te zijn. Daarenboven gaat bij iedere scène-overgang het licht uit om kort daarna weer aan te gaan. Dit had misschien wel wat creatiever kunnen opgelost worden. Hoewel de acteurs hun best doen, is het stuk voor de pauze wat zwaar op de hand. Er zitten daarenboven nogal wat herhalingen in. Hier en daar kan misschien toch wel een scène geschrapt worden. Jammer ook dat de boel niet wat meer ontlucht wordt af en toe. Het stuk na de pauze dan zit beter. Het tempo zit wat strakker en het personage van Erik zorgt af en toe zelfs voor een komische noot. Het stuk wordt heel mooi afgesloten met een prachtig eindbeeld van Erik en Bennie.