Op aanraden van… betreed ik met toch wel hoge verwachtingen en een zekere prettige spanning de schouwburg. Josse de Pauw, toch wel een grote naam, en Jan Kuijken maakten samen bij LOD ‘De gehangenen’. De spanning neemt toe als we na het dimmen van het zaallicht geconfronteerd worden met vijf letterlijk opgehangen mensen die zich bevinden boven een, dan nog niet zichtbaar, muzikanten ensemble van Orchestre Royal de Chambre de Wallonie. We horen een kinderstem de Latijnse tekst “Num verberanda sum quod cogito?” zingen: word ik geslagen als ik denk? Een prachtig beeld, confronterend haast, maar een beklemmend gevoel steekt de kop op en laat mij gedurende de voorstelling niet los. De drie hangende zangers brengen tevens Latijnse teksten ten gehore, die ik vertaald zie op het dunne doek dat zich tussen mij en ‘de gehangenen’ bevindt. Indringende teksten, begeleid door mooie, sprekende muziek, worden mijns inziens verstoord door Jan Kuijkens muzikale bijdrage afkosmtig uit een snerpend instrument. Wordt hen hiermee soms de mond gesnoerd? Tot grote frustratie zie ik op ditzelfde dunne doek ook de tekst die de twee acteurs hangend boven mij uitspreken. Soms nog eerder dan dat de woorden gezegd zijn verschijnen ze voor me, waardoor de magie van toneel verdwijnt en ik me terdege realiseer dat de ‘liveness’ van theater dit keer een geregisseerde tekststudie is. “Wisten we te veel. We wisten te weinig. Dat wisten we. Dat was te veel.” Opgehangen omdat gedacht werd en gezegd werd wat werd gedacht. De tragiek van de twee gehangenen transformeert zich tot een moralistische boodschap, die past bij de beslommeringen van de huidige maatschappij waarbinnen wij ons niet langer de mond moeten laten snoeren! De teksten vliegen over het doek met een onleesbare snelheid en ik leun even achterover omdat ik het snap.. en de boodschap inmiddels herhaald wordt. Meer dan een betoog voor de vrijheid van meningsuiting is deze voorstelling eigenlijk niet. Het concept is uniek en interessant, maar inhoudelijk vind ik het niet uitdagend en maar zo, zo.