Dat Provily dit geweldig stuk poezie oppakt wekt hoge verwachtingen. De uitmuntende cast die hij erbij heeft gekozen legt die lat zelfs zelfs nog iets hoger.

Of het eindproduct 100% geslaagd is moet ieder maar voor zichzelf beoordelen. Maar het is zeker een poging waard. Van der Heijden en van Eyle spelen sterk. Van Rompaey en Golofastova raken je daar, waar het pijn doet, als lidtekens die weer opengekrapt worden.

Uiteindelijk vraag ik me wel af waar Provily met Aars! naartoe wil. Maar misschien ligt dat wel aan mezelf.