Oud Archief

Krijgt u al trek?

(Het einde van de) Geschiedenis


Een indringend beeld van een aantal studenten in Wenen (1923), dat na de Eerste Wereldoorlog opgroeit en alle illusies heeft verloren. Ze gaan elkaar, de wereld en hun eigen illusies te lijf. Individualisme en nihilisme vieren hoogtij. Dit blijkt driekwart eeuw later nog steeds actueel te zijn.
RO Theater, 'De ziekte die jeugd heet', 15 september t/m 25 oktober 1997.


Bij het woord Waterlanders denkt de een aan tranen, de ander aan inwoners van een polderlandschap. Wij denken aan dertien Nederlanders die lachend en jankend op een dijk zitten te kijken naar het wassende water van hun eigen verdriet over een halve eeuw Nederlandse geschiedenis. het stuk wordt tot vlak voor de eerste voorstellingen letterlijk 'geschreven' door de acteurs en actrices, op de repetitievloer, via improvisaties, met erin gemonteerde videobeelden en geluidsfragmenten als echo's van de tijd.
Waarschijnlijk belangrijke en ogenschijnlijk minder belangrijke momenten passeren de revue: oorlog en bevrijding, de watersnood van 1953, verdrongen verdriet over 'ons Indië', vervaagde idealen uit de jaren zestig, het naar binnen gekeerde ik-tijdperk van de jaren zeventig, radicalisme uit de jaren tachtig, verwarring uit de jaren negentig. Maar ook: het afscheid van de vaders, de scheldkanonnade tegen de moeder, verborgen en geheime dubbellevens, hier thuis zijn en je toch buitenstaander voelen, dubbele moraal, hypocriet gedrag. De geschiedenis is ons decor, de persoonlijke geschiedenissen vormen onze stof.
Nationaal Toneel, 'Waterlanders', Den Haag, 22 april t/m 30 mei 1998.


praat mee

schrijf een mini