oude meuk

Festivalscore

Festivalscore Oerol 2003

Programmering:Score: 40
Horeca:Score: 30
Waar voor je geld:Score: 30
Toegankelijkheid:Score: 25
Organisatie:Score: 35
Festivalsfeer:Score: 45

Gebaseerd op de score van 16 bezoeker(s).
Hoe deed Oerol het op de festivalladder 2003?


Commentaar

Meningen van bezoekers van Oerol:

robin:
hoogtepunt:
krang op westerkeijn
dieptepunt:
het trekken van mn verstandkies
super-festival

mjdehaan:
hoogtepunt:
het winnen van de dayzerskunstprijs
dieptepunt:
de kater de volgende dag

Yolanda:
hoogtepunt:
Circolando
 

Geert van den Hul:
hoogtepunt:
De ontspannen sfeer!!
dieptepunt:
-
De kaartverkoop op de eerste vrijdag was dit jaar enorm verbeterd! Ga zo door!

Paulus:
hoogtepunt:
Ik had meteen een fiets... Verder vond ik de stuntman weer fantastisch. Maar er waren zoveel hoogtepunten.
dieptepunt:
De consumptie prijzen op het groene strand, belachelijk en dan ook nog die slome bediening daar! Je zou je er bijna aan gaan ergeren! But, het was mooi weer, dus wat zou het.
Ik was wat te voorbarig toen die klezmerbandjes gingen optreden. Ik dacht wat het een verschrikkelijk gejengel, maar na twee nummertjes op Westerkeyn met maar een Hoegaarden achter de kiezen stond ik me daar zelf uit m'n dak te gaan. Ceedees zal ik er niet van kopen maar het was heerlijk. Trouwens met dat Westerkeyn valt toch meer te doen dan een beetje voorproeven en kaartjes kopen, dat was een paar jaar geleden gezelliger vond ik. Of lag dat toch aan de zweefmolen?

femke:
hoogtepunt:
De algehele positieve Oerolsfeer
dieptepunt:
niks

LR:
hoogtepunt:
titaantjes
dieptepunt:
De Kift (maar da's een relatief dieptepunt)
eerste keer Oerol: aangename start, smaakt naar meer!

AE:
hoogtepunt:
De vlaggen op het strand bij Midsland aan Zee en het prachtige weer.
dieptepunt:
Strandtent Kaap Hoorn, de heenreis met de Interliner van Alkmaar naar Harlingen
Dit jaar op zondag heen gegaan en op woensdag terug. Dat is aan te raden, want redelijk rustig. Toch gek dat ze in Alkmaar op de derde Oeroldag alsnog verbaasd zijn dat er zo veel mensen de bus in willen. Nieuw dit jaar: je kunt niet meer van tevoren een kaartje voor de Interliner kopen, waardoor de bus een half uur te laat vertrekt vanwege het allemaal apart moeten betalen bij de buschauffeur. Gelukkig (stress!!) toch de boot gehaald (op 1 minuut). Op Terschelling is het prettig: de rijen vallen mee, het publiek is aardig en relaxt (wel wat oud en gezapig) en de meeste voorstellingen mooi. Wat zo fijn is aan Oerol is dat je ook nog tijd voor andere dingen hebt (zoals op het strand liggen), waardoor je de voorstellingen ook relaxter kunt bekijken. De kennis van de vrijwilligers viel me wat tegen (ik snapte het kaartverkoopsysteem zelf beter dan zij en ze wisten niet waar de EHBO was) evenals de randprogrammering (alleen wat suffe bandjes op Westerkeijn, of was ik niet op de goede avond?). De voorstellingen en de festivalsfeer (al die fietsende Oerolbezoekers, beeldende kunst op het strand en in het bos) waren top!

Kees Roorda:
hoogtepunt:
Titaantjes
dieptepunt:
Strak stuk
gelukkig steeds minder clowns

Ellen:
hoogtepunt:
Ik heb er twee: de voorstellingen Op hoop van zegen en Sicilian Sisters
dieptepunt:
De regen waardoor voorstellingen uitliepen of werden afgelast

Simone Hogendijk:
hoogtepunt:
Het Punthoofd, Finsterstimmen en Op hoop van zegen.
dieptepunt:
Het wachten op de boot in een claustrofobische menigte mensen
Het viel me op dat de kwaliteit zo hoog was van de voorstellingen die ik heb gezien. Verder vond ik het mooi dat ze allemaal zo verbonden waren aan de locatie dus niet zomaar een voorstelling op zomaar een locatie, dit gaf de meerwaarde waar je naar verlangt als je een locatievoorstelling bezoekt.<br />
Jammer was dat de dagkrant alleen op het festivalterrein en in west lag en niet op alle locaties, waardoor ik te laat achter afgelastingen, leuke extra dingen etc. kwam. ook jammer dat de oerolkaart met locatieaanduidingen niet altijd even helder was.<br />
Ronduit stom van de organisatie om een voorstelling vlak naast het festivalterrein te programmeren (Titaantjes van Ines Sauer) die zoveel last daarvan bleek te hebben dat ze de tijden aan moest passen en ik de voorstelling niet kon zien. <br />
Opvallend was het publiek dat ook daadwerkelijk voorstellingen bezocht dat qua leeftijd veelal rond of boven de veertig lag en wat vaak vooral kwam kijken om het festivalgevoel en niet zozeer om de voorstelling zelf, ze lieten zich graag verrassen en gingen open de voorstelling in. Dit publiek maakte er ook een gewoonte van de voorstelling te beeindigen met een staande ovatie (wat natuurlijk heel lekker moet zijn voor de acteurs). <br />
Ik moet verder wel zeggen dat ik Oerol het fijnst vond weg van de drukte en de vele mensen, met uitzicht op het wad in Oosterend bij Finsterstimmen van Kees Roorda, Op het wijdse strand van Hoorn bij Punthoofd van Lotte van den Berg/Huis van Bourgondie of in een kleine schuur bij Polly magoo. Dit waren de momenten die mij het gevoel gaven van exlusiviteit, niet van getuige te zijn van een massa product maar van het wonder dat theater kan zijn.

Don Duyns:
hoogtepunt:
het meisje met het bootje in Het Punthoofd
dieptepunt:
te lange franse mime van zur
Dit is mijn favoriete festival, dus ik ben bevooroordeeld, maar ik vind de programmering dit jaar sterker nog dan vorig jaar. Uniek is dat Oerol haar sfeer behoudt.

jan raes:
hoogtepunt:
het kopen van de Oerol passe-partouts op zaterdag
dieptepunt:
het constateren dat bijna alles 'uit'-verkocht was voor zaterdag
Het bord met beschikbaarheid van kaartjes voor de Oerol voorstellingen staat binnen het festival terrein, waardoor argeloze lieden passe-partouts gaan kopen, die ze vervolgens moeilijk in het bijwonen van voorstellingen kunnen omzetten. Mijn voorstel is om de aanschaf van passe partouts af te schaffen ( het bedrag van 8 EURO is te aanzienlijk geworden om het gevoel te hebben dat je er daadwerkelijk iets aan hebt) en belasting te heffen, rechtstreeks op de kaartjes. Een ander idee is eenheidsprijs of drie categorieen van prijzen (HI-MEDIUM-LO, groen-oranje-rood wat mij betreft) voor voorstellingen. Een goed alternatief voor de bezoeker, die de kaartjes blues wil vermijden, is om geen passe-partout te hebben en straat theater op te zoeken in West-Ter-Schelling en Midsland. P.S. : Ter Schelling is geweldig, met of zonder Oerol !

jos schuring:
hoogtepunt:
finster stimme kees roorda
dieptepunt:
het moeten missen van lotte van de bergs voorstelling omdat het voirge programma 20 minuten langer duurde dan stond aangegeven; bovendien was dat de tweede voorstelling die ik die dag om die reden moest missen, dat is zwaar kut!
Oerol is uniek vanwege de zeer fraaie natuur van het eiland die vaak sterk wordt uitgebuit. Daar kan geen ander festival tegen op. Elk jaar vind je er weer pareltjes van voorstellingen die vaak ook de meerwaarde van de locatie hebben. Maar organiseren is niet hun sterkste punt. Het programma klopt nooit helemaal. Je moet drie verschillende foldertjes of krantjes bekijken om te weten waar de lokatie zich bevindt en medewerkers lullen maar wat zonder te weten waar ze het over hebben. Dat is echt ergerlijk. De kaartverkoop is al jaren lang een drama waarbij mensen met regelmaat acht of negen uur moeten wachten om hun kaartjes te kunnen kopen. En dat allemaal omdat Oerol geen voorverkoop wil doen wat op zich niet onlogisch is vanwege het feit dat populaire voorstellingen dan snel vol zitten en de rest minder publiek heeft. Maar Oerol zou de afweging misschien anders moeten maken. Het meeste publiek komt niet gericht voor Kassys of De Onderneming, ze komen voor de sfeer: tent, bier, straattheater, concertje op het Groene Strand en ook af en toe een betaald voorstellinkje. Dus of ze dan Lotte van den Berg of Compagnie Barrevoet zien maakt voor deze mensen niets uit. Bedien de mensen die wel gericht komen, geef hen wat ze willen zonder dat ze acht uur moeten wachten en laat de feestvierders gewoon hun feestje hebben. Iedereen blij. Zo moeilijk moet dat toch niet zijn?

praat mee

schrijf een mini