Briljante voorstelling, veel te terughoudend gerecenseerd in VK en NRC (lees Schaap bij de GPD en de Telegraaf voor jubelkritieken). Met dit veelkleurige, sterke stuk van Wajdi Mouawad en de cast laat Alize Zandwijk zien dat ze echt bij de top hoort qua regie.

Indrukwekkende voorstelling die onder je huid gaat zitten, van de interessantste Duitse toneelschrijfster van het moment: Dea Loher. De thematiek (doodgereden kind) is zwaar, maar de acteurs houden het stuk in de lucht, met voor mij als uitblinkers willy Thomas en, vooral, Rogier Philipoom, als de getergde Rabe die zijn vingers afvijlt tot op de kootjes.

Weinig woorden voor nodig om dit stukje vakwerk te beschrijven. Het is een van de mooiste voorstellingen die ik heb gezien omdat het je elke seconde raakt.

Een hele tijd niet meer zoiets gezien.

Het Rotheater is er weer in geslaagd om een prachtige voorstelling te produceren die vooral technisch verbluffend in elkaar zit.

Saai en leuk. De niks-aan-de-hand-allerdaags-Hollands-gezeur-teksten zijn in het begin vermakelijk. Leuk door hun lulligheid.

Samen met mijn collega’s van de regie opleiding heb ik gisteravond Joop Keesmaat in aktie gezien. Het was geweldig!! Verwonderlijk hoe met zo weinig aktie je een publiek kan boeien.

Een prachtige voorstelling.
Het oeroude verhaal geweldig vertelt/gespeeld. Zonder forcering met aandacht voor de tekst die zo de moeite waard is.
HermanPaul en Ans Baars

Hier dan het resultaat van een vergelijkend warenonderzoek.

Wat een voorstelling. Wat een acteur. Wat een eenvoud. Zo kan het dus ook, Joop vd Endes van Nederland.