Shakespeare heeft veel moordenaars en ander gespuis vorm gegeven maar geen enkele die het zo tegen wil en dank is dan Macbeth.

Wijktheatervoorstelling van het Ro-theater die het ook leuk doet op de zomerfestivals. Twee zussen leveren commentaar op elkaars leven. De Bitchy zakenvrouw zus Claire is goed getroffen.

Proust deel twee is traag, maar oogverblindend mooi vormgegeven met fraaie vondsten. De teksten zijn hoewel zwaar introspectief af en toe ook grappig.

Ik ben op dit moment een Prouster. Ik kan het u enorm aanraden, vooral wat de geniale man allemaal bespiegelt over theater, is enorm boeiend.

Ik vind dit dus echt erg goed. Het is niet alleen toneel, het is ook videokunst en muziek. Hierom houd ik soms van opera. Daar heb je ook al die verschillende dingen.

Guy Cassiers toont wederom aan, hoe goed hedendaags theater kan zijn.

Heel erg leuke voorstelling. Ik vond het vorig jaar ook tegenvallen: het was me toen allemaal veel te langdradig. Opnieuw zou de voorstelling wat korter gekund hebben.

Ambiitie en feest gaan meestal hand in hand met de jaarlijkse familieproductie van het Rotheater.

Een hoofdrol voor het indrukwekkende decor waarin de acteurs lijken te zweven. Zijn de acteurs een aanvulling op het decor of andersom vroeg ik me haast af.

‘t Ziet er bij tijd en wijle adembenemend uit en ik was ook zo nu en dan geroerd. Toch ook fijne tomaten voor sex met moeder, Freudiaanse thema boeide niet.