Best sympathiek, deze solo van een Amerikaanse jongen met een Rambo-obsessie. Vooral de verlamde onderkaak van Stallone had hij helemaal down.

Voorstelling begint veelbeleovend, maar al snel raak je uitgekeken op het concept. Spel virtuoos en sterk en daarom flauw decor en vormgeving jammer.

Werkelijk alle stoffige cliché’s van het good old avant-gardisme zijn door deze groep uit New York uit de kast gehaald. Negentiende-eeuwse toneelgestiek gecombineerd met hedendaagse soapmimiek.

Eerst denk ik nog ‘Wat doe ik hier? Wat moet ik met een vergelijking van de film First Blood met het boek?