Vanaf het eerste moment was het één en al ontroering. Niet dat er een verhaal wordt verteld, de voorstelling is enkel poëzie. Maar geen enkel verhaal kan overbrengen dan wat hier werd getoond en verteld. Schoonheid, ontroering, zo eindigt het seizoen voor mij met een topper.

Onvoorbereid, want een half uur voor aanvang uitgenodigd. Op rij vier. Overdonderd door de schoonheid, de flexibiliteit, de passie, het vakmanschap, de veelheid. Werkelijk iets nieuws gezien.

Fantastische theater ervaring, hemelse muziek, heftigheid, multiedicipline!! multie theater. Festival Oude Muziek heeft gescoord met deze voorstelling.

Wat een pracht-symbiose van ijle, ‘hemelse’ middeleeuwse muziek en heftige, ‘helse’ beelden en geneurtenissen. Associaties voeren je langs de gruwelen van deze tijd.

Oplichting. Aapjes kijken zonder enige verantwoorde artistieke context.
Ik voel mij bekocht, en zwaar.