Jammer dat de voorstelling in Amsterdam niet in een echte hotelkamer kon.

Verliefd op Goethe in een hotelkamer. De intimiteit van de monoloog contrasteert mooi met de anonieme lelijkheid van het Hilton.

Nogal voorspelbaar hoe de relatie tussen de man en de door hem aanbeden vrouw zich ontwikkelt. Vrij stereotiep acteerwerk. Het is zijn schuilkelder, hij bepaalt dus de spelregels.

Deze voorstelling moet hernomen worden. zonde, dat dit maar 3 keer staat. Mooie voorstelling die de eenvoud laat zien van zoon en moeder. En alles wat daar tussenin staat.

Eindelijk weer eens een voorstelling die op een indrukwekkende manier inspeelt op de actualiteit!

Drie monologen van drie verschillende jongens over dezelfde donderdagavond: drie keer veertig minuten naar één karakter kijken.

Sympathiek idee, beetje slordig uitgevoerd. De voorstelling bestaat uit losse scenes naar aanleiding van het mijnwerkersleven in Limburg. Sommige stukjes hebben tekst, die zijn heel mooi.