De Paardjes doen aan introspectie. Nu doen ze dat wel vaker en aan de lopende band, maar nu eens zonder heftige soundscape. Het was daarom vooral erg gezellig, we kregen toastjes met brie en dia’s.

Bewaar het beste voor het laatst! Het was duidelijk, interessant en grappig tegelijk. Zonder al te veel gegooi van Romeinse namen wordt het verhaal van Coriolanus duidelijk op de planken gezet.

Beetje raar dat ze met 8 acteurs moeten spelen. 4 was meer dan genoeg geweest. Vermakelijk, maar blijft wel beetje flauw en hoofdelijk. Fijne acteurs en doodpaardse originele vorm, dat dan weer wel.

De derde in Shakespeare in een week en gaat het al vervelen? Nee! Om kwart over tien keek ik pas op mijn horloge en verbaasde me dat het al zo laat was.

De eerste in een reeks van 4 Shakespeare’s die ik in een week ga zien (helaas Zomernachtliefde net gemist). Maar het begin van deze reeks is erg goed bevallen.

Mooi, mooi, mooi, mooi, mooi!

Stoere gasten, goeie voorstelling. Stoere gasten.

Wanneer het publiek de zaal binnenkomt badineren de beide acteurs maar wat.

Eindelijk een voorstelling van Dood Paard gezien!
En het was bijzonder.

Met de hele latijn klas en met nog een paar geïntreseerden bezochten we het Theater Kikker.